κ(ου)βεντιαστὴς -οῦ
Κ(ου)βεντιαστὴς -οῦ (Λ. conventio) = ὁμιλητικός, λαλίστατος, εὐχάριστος. Κουβεντιαστὴς -οῦ / Κβεντιαστὴς -οῦ
Γράψτε την λέξη που ακούσατε ή διαβάσατε και δείτε τι ακριβώς σημαίνει στο Λευκαδίτικο ιδίωμα!
Κ(ου)βεντιαστὴς -οῦ (Λ. conventio) = ὁμιλητικός, λαλίστατος, εὐχάριστος. Κουβεντιαστὴς -οῦ / Κβεντιαστὴς -οῦ
Κ(ου)γενάρω β. λ. κογιονάρω. κγενάρω / κουγενάρω
Κ(ου)γιαμέτι /τὸ/ (Α. Τ. Σ. κιγιαμέτ) = θόρυβος ἐμποδίζων ν’ ἀκουσθῇ ἡ φωνή, ἀδιαφορία εἰς τὴν φωνήν τινος, («πέρα βρέχει», «δὲν ἀκούεται οὔτε χαλασμός»). κγιαμέτι / κουγιαμέτι
Η σημασία τους στη ζωή των κατοίκων του νησιού, φαίνεται από τη θέση τους σε πολλά ανέκδοτα, παραδόσεις, παροιμίες κτλ. Παροιμίες: “κουκιά μετρημένα” – “κουκί ήτανε κι έσκασε” – “το ρίξαμε στα κουκιά” – “τι κάνεις Γιάννη; Κουκιά σπέρνω”. Παράδοση: “Ένας παπάς μετρά τις μέρες ώσπου να έρθει η Ανάσταση . . . Περισσότερα
Κ(ου)λουμπιάζω (Α. cumulus, Ἀλ. κουλούμ-ι) = σχηματίζω σωρίσκους, συγκεντρώνω εἰς σωρούς. Κλουμπιάζω / Κουλουμπιάζω
Κ(ου)μάρι /τὸ/ (κόμβος, κύμβη -άριον) = ὑδροδοχεῖον. Κμάρι / Κουμάρι
κακοήθης, άνθρωπος ύπουλος, παλιοχαρακτήρας. “Είναι κακό κουμάσι” – “Καλό κουμάσι βγήκε κι αυτός”. Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης Κ(ου)μάσι /τὸ/ (κομέω -ῶ, κοιμάω -ῶ, Τ. κιuμές, Ἀλ. κjιμέσ -ζι) = χοιροστάσιον, σταῦλος μικρῶν κατοικιδίων, ἄνθρωπος κακοῦ χαρακτῆρος. Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης
ο εφοδιασμός με τροφές κ.ά. απαραίτητα. Έχουν κάμει την κουμπάνια τους στην τράτα, κι απόψε ανοίγονται έξω”. Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης Κ(ου)μπάνια -ο /ἡ, ὁ/ (Ἰ. companatico) = ὄψον, προμήθεια τροφίμων, πρόνοια τῶν ἐπιτηδείων. Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης
Κ(ου)μποῦρι /τὸ/ (Τ. κουbοὺρ) = περίστροφον, πιστόλα. κμποῦρι / κουμποῦρι
Κ(ου)μπουριάζω (Τ. κουbοὺρ) = φονεύω διὰ περιστρόφου, πιστολίζω. «δὲν πᾶ νὰ κμπουριαστῆ». κμπουριάζω / κουμπουριάζω
βάνω το σκέπασμα μαγειρικού ή άλλου σκεύους, κοινώς καπάκι. Παροιμία: “Εκύλησε η τσέντζερη και βρήκε το καπάκι”. (κουπώνω) Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης Κ(ου)πώνω (κύπη, «κοῦπα») = ἐπιπωματίζω, καλύπτω διὰ στερεοῦ κοίλου καλύμματος. Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης
τα κόπρανα του ανθρώπου σε κωνοειδές σχήμα. (Κουράδα) Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης Κ(ου)ράδα /ἡ/ (σκώρ -ὰς) = ὁ κῶνος τοῦ ἀνθρωπίνου ἀποπατήματος, εὐμεγέθης κένωσις ἀνθρωπίνης κόπρου. Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης
ο άνθρωπος που είναι ικανός μόνο να κοπρίζεται. μτφρ: ο φυγόπονος, ο δειλός, ο άχρηστος. (κουραδάς/κραδάς) Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης Κ(ου)ραδᾶς /ὁ/ (σκώρ -άδιον) = ἄνθρωπος ἱκανὸς μόνον διὰ νὰ κοπρίζεται, δειλός, ὀκνηρός, ἄχρηστος. Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης
ταλαίπωρος, πειναλέος, κουρεμένος (κουρέκλης / κρέκλης) Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης Κ(ου)ρέκλης -ω (κείρω, κουρὰ) = κουρεμένος, πτωχός, ταλαίπωρος. Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης
η κουρεμένη γυναίκα, η πτωχή και ταλαιπωρημένη
Κ(ου)ρούνας /ὁ/ (κορωνιάω, κορωνίας) = τελευταῖος εἰς τὴν παιδιάν, εἰς τὴν σειρὰν τῶν παικτῶν. βλ. κορούνης κρούνας / κουρούνας βλ. και κούρναρος
πήλινο δοχείο μισοσπασμένο. φράση: “Η λαγήνα έγινε κρούπα”. διάρροια. φράση: “Μ΄ έπιασε κουρούπα” (ευκοιλιότητα). άνθρωπος με κακή υγεία. φράση: “Είμαι κρούπα στο μεθύσι” Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης Κ(ου)ροῦπα /ἡ/ (κορύπτω, Λ. corruptus) = δοχεῖον φέρον ρωγμάς, διάρροια, ἄνθρωπος κατεστραμμένης ὑγείας. Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης
Κ(ου)τσοῦλος /ὁ/ (κόττη-λία, Ἰ. concio;) = τὸ ἀνθρώπινον ἀποπάτημα, κόπρανον.
Κ(ου)φάλα /ἡ/ (κοῦφος) = τὸ κοῖλον τοῦ κορμοῦ γηραιοῦ δένδρου.
Κ(ου)φόστρια /ἡ/ (κοῦφος, Ἰ. austro) = ἄπνοια τοῦ Νότου, νηνεμία ὑγρὰ καὶ θερμὴ τοῦ Νοτιᾶ, «κουκουμιδιά».
Κ(υ)βέρνειο /τὸ/ (κυβερνῶ) = συνετὴ διεύθυνσις, εὐπορία, ἐπάρκεια ἐφοδίων, βιωτικὴ ἄνεσις. κυβέρνειο / κβέρνειο
Κ(υ)πρὶ -έλλι /τὸ/ (Ἰ. cupro) = σφαιρικὸς κωδωνίσκος τῶν οἰκοσίτων. κπρὶ -έλλι / κυπρὶ -έλλι
κανένα, κάποιο
η αντρική κόμμωση χωρίστρα και επιμελημένο κόψιμο μαλλιών με κατσαρωτές σκάλες Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης Καβαγιάδα /ἡ/ (Ἰ. cava-chioda) = κόμμωσις ἀνδρική, ἐπιμελημένη χωρίστρα μὲ κυλινδρικὸν περίστρεμμα Tα Λευκαδίτικα – Χριστόφορος Λάζαρης Καβαγιάδα = χωρίστρα πλούσιων μαλλιῶν ἀπό τόν κρόταφο πρός τά δεξιά ἤ τά ἀριστερά . . . Περισσότερα
μέρος της παλιάς λευκαδίτικης φορεσιάς, της πριν από τα “Ρωμαίικα”. Το καβάδι το ‘λέγαν και κουτούνι. Σε προικοσ. του 1748 (Ιστ. Αρ. Λ.) βρίσκομε : “καβάδι γυναικείο, λεγόμενο κουτούνι”. Σε άλλο του 1697 (ό.π.) : “καβάδι νταραγένιο, ουζάδο, αρματωμένο με σιρήτια χρυσά και ασυμόκουμπα”.(βλ. Λ.Λ.Φ.,σ.44)
μέρος του ανεμόμυλου, στην κορυφή του μύλου Από τη σειρά βιβλίων “Λαογραφικά της Λευκάδας” του Πανταζή Κοντομίχη
το ξύλινο υποστήριγμα των σανίδων του παραδοσιακού κρεβατιού. Στο κάθε κρεβάτι έβαναν δύο καβαλέττα και το καθένα αποτελούνταν από ένα οριζόντιο δοκάρι, στις δύο άκρες του οποίου καρφώνονταν με πλατύ άνοιγμα προς τα κάτω δύο γεροί πήχεις. Τα καβαλέττα ήταν σε χρήση από πολύ παλιά. Σε καταγ. περιουσίας του 1728 . . . Περισσότερα
(ιταλ. cavalliere): τίτλος ευγενείας, ιππότης
το καβαλίκευμα, το να πάει κανείς με το άλογο “επ αμοιβή” (με τον αγωγιάτη του μαζί) κάπου, π.χ. σε εντεταλμένη υπηρεσία, όπως εδώ. Σημαίνει επίσης το ποσόν των εξόδων για τη μετάβαση με ζώο. Και καβαλικάντα. Από τη σειρά βιβλίων «Λαογραφικά της Λευκάδας» του Πανταζή Κοντομίχη
βλ. καβαλικαδούρα Από τη σειρά βιβλίων «Λαογραφικά της Λευκάδας» του Πανταζή Κοντομίχη