αλέγρος (ο)

1. ο ανοιχτόκαρδος, ο φαιδρός, ο εύθυμος. “Αλέγρος άνθρωπος” – “αλέγρα φυσιογνωμία”.
2. στα χρωματιστά ρούχα: ανοιχτόχρωμα, χαρούμενα, ποικίλα.
3. στη μουσική: ζωηρή ρυθμική αγωγή και γρήγορη. Η ιδιότητα του αλέγρου λέγεται αλεγρία – και αλεγράρω = γίνομαι εύθυμος, αλέγρος.
4. το πιο αλέγρο – δημ. τραγ. : “ξενιτεμένο μου πουλί κι αλέγρο μου γεράκι, η ξενιτιά σε χαίρεται κι εγώ πίνω φαρμάκι.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Ἀλέγρος -α -ο:  (Ἰ. allegro) = φαιδρός, χαρίεις, εὔθυμος.