Γράψτε την λέξη που ακούσατε ή διαβάσατε και δείτε τι ακριβώς σημαίνει στο Λευκαδίτικο ιδίωμα!
το φυτό θρούμπα, θυμάρι. Έχει μια ευχάριστη ευωδία. Οι χωρικές φκιάνουν με θρούμπες σκούπες, τις λεγόμενες θρουμπόσκουπες, με τις οποίες σκουπίζουν τις αυλές. Η θρούμπη έχει και θεραπευτικές ιδιότητες: “Κοπάνησε τη ρίζα του ξηρού θρούμπου και ανακάτωσον, μετά ιδέ τη και πίνων νερό και παύει ξερατόν” (Η λαϊκή ιατρική στη . . . Περισσότερα
το μαγγανισμένο λινάρι το ΄καναν σκλιά και θρουμπία. Κάθε θρουμπί είχε 5-6 σκλιά. Από τη σειρά βιβλίων “Λαογραφικά της Λευκάδας” του Πανταζή Κοντομίχη
το ποώδες και φρυγανώδες αρωματικό φυτό ύσσωπος ή σώπος. Ένα νεραϊδοτράγουδο λέει: “Θρούμπο, θρουμπορίγανη / κι άλλο ένα βότανο / να το ΄ξερε η μανούλα σου, / άλλο παιδί δεν έχανε”. Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης Θρουμπορίγανη /ἡ/ (θύμβα, ὀρίγανον) = τὸ φρυγανῶδες ἀρωματικὸν φυτὸν ὕσσωπος ὁ . . . Περισσότερα
κατασκευαζόταν από ξερή θρούμπη και χρησίμευε για το σκούπισμα των αυλών ή του σπιτιού. Ακόμα ήταν απαραίτητη για τον καθαρισμό των βαγενιών πριν ρίξουν μέσα το κρασί. Είχε κωνικό σχήμα
Θροφειό. – Τὸ περιέχον ἀντὶ τοῦ περιεχομένου = μεταξοκάμπη.
Θροφὴ /ἡ/ = τροφή, φαγητόν, ζωοτροφή, χορτονομή.
Θρυμ(ι)κὴ καί θριμ(ι)κὴ /ἡ/ (θρύμμα, τρικυμία) = ὀρυμαγδός, θόρυβος καταστροφῆς.
απαντά πάντα σχεδόν στον πληθυντικό. Τα θρύψαλα = διάλυση σε μικρά κομματάκια κάποιου πράγματος. φράσεις: “Έκαμες τα κουλουράκια θρύψαλα, βλέπω”, λέγεται σε μικρό παιδί όταν τρίβει ένα κουλούρι ή κάτι παρόμοιο. “Το τζάμι έσπασε και έγινε θρύψαλα” – “Γκρεμίστηκες και έκαμες το πόδι σου θρύψαλα”.
«Τί, θρῶς ποῦ γίνεται, τί χλαλοή, πατέρα» (σελ. 287, Φωτεινός, ΑΣΜΑ ΠΡΩΤΟΝ). θόρυβος
Θυατέρα /ἡ/ = ἡ θυγατέρα, ἡ κόρη.
το μνημονικό, η μνήμη. “Ο τάδε έχει πολύ καλό θυμητικό” Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης Θ(υ)μ(η)τ(ι)κὸ /τὸ/ (ἐν-θυμοῦμαι) = ἐνθύμησις, μνήμη, μνημονικόν. Tα Λευκαδίτικα – Χριστόφορος Λάζαρης
δύναμη ανάπτυξης ενός φυτού, χειροτέρευση μιας φλεγμονής. “Το κλήμα μας έχει μεγάλο θυμό εφέτος, λόγω των βροχών.” – “Το πόδι μου βλέπω πάλι έχει θυμό.” Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης Θ(υ)μὸς /ὁ/ = θυμός, ὀργή, ἔξαψις, δυναμικότης ἀναπτύξεως φυτοῦ ἢ φλεγμονῆς. Tα Λευκαδίτικα – Χριστόφορος Λάζαρης Θυμός . . . Περισσότερα
Εδώ με τη σημασία του φλογίζομαι, χειροτερεύω. Ο Βαλαωρίτης (367) σημειώνει: “εθύμωσε λέγεται επί πληγών υπό τη σημασίαν ότι εφλογίσθη” (Φωτεινός).
Θυρίδα (Θυρίς). Γλωσσάριον – Γ.Χ. Μαραγκός εσοχή στον τοίχο σπιτιού που την χρησιμοποιούσαν σαν ντουλάπι όπου τοποθετούσαν διάφορα χρήσιμα πράγατα και συχνά την κάλυπταν με πανί Μια φορά κι έναν καιρό … Φίλιππου Λάζαρη / Γλωσσάριο Βασίλης Φίλιππας
ο, θυσία, αυτοκτονία