ζεγκί (το) και ζεγὶ

1. Σκοινί ή λουρί για τη ζεύξη των υποζυγίων.
2. Αναβολέας, σκάλα αναβάσεως στο σελωμένο άλογο.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Ζεγὶ /τὸ/ (ζεῦγμα, Τ. ζεγκί, Σ. οὐζεγκίjα) = σχοινίον ἢ ἱμὰς ζεύξεως, ἀναβολεύς.

Tα Λευκαδίτικα – Χριστόφορος Λάζαρης