ἐτλό(γ)ου σου, του, μου

Ἐτλό(γ)ου σου, του, μου = Ὦ τῆς ἐλλογιμότητος (προσαγόρευσις εὐλαβὴς ἢ εἰρωνική).

Τα Λευκαδίτικα – Χριστόφορος Λάζαρης   

“Του λόγου σου”, αντί “εσύ”. Έκφραση σεβασμού προς γεροντότερο. Και ελόγου σου.
Ο Κοντομλιχης έχει την παραλλαγή “ετ΄λόγ΄σου” ενώ ο Λάζαρης “ετλό(γ)ου σου, του, μου) προσαγόρευσις …
Η “προσαγορευτική” (προσφωνητική) φράση είναι: του λόγου σου.
Ακριβέστερα: (του) λόγου + γενική κτητική αντωνυμία. Περίφραση: προσωπική αντωνυμία με του λόγου σου, του, μου κ.λπ. (Περίφραση> να εκφράζεται με περισσότερες λέξεις).
Στην Καρυά συνηθέστατη η περίφραση με την προσθήκη ενός αρχικού ε, στο οποίο “κολλάει” το τ, της λέξης του. Το γ δεν ακούγεται. Έτσι έχουμε ολόκληρη τη φράση: ε-του-λόγου-σου, ετλόου σου
(Το ε λέγει ο Μπαμπινιώτης, είναι επίδραση του εγώ, εσύ …)
Τέλος ο τύπος (πάντοτε σε συνεκφορά με την προσωπική αντωνυμία) χρησιμοποιείται ως φιλοφρόνηση, όπως λέμε “η αφεντιά σου” κ.λπ.

Καρσάνικα Γλωσσικά Ιδιώματα – Δημ. Κατωπόδης