σκράπας και σκραπ

Κατά τον Ανδριώτη, η βενετσιάνικη scarpa, σκάρπα, εξελληνισμένα σκράπας. Ο άνθρωπος ο εντελώς ανίκανος στο καθετί. Ο Μπαμπινιτης ετυμολογεί από το αγγλικό skrap, υπόλειμμα, κομμάτι.
Συνηθισμένη στο χωριό η φράση μπιτ σκράπας είσαι (για μαθητή που δεν παίρνει τα γράμματα ή δεν σκαμπάζει).
Πρέπει να σημειώσουμε εδώ ότι: Scarpa σημαίνει δυο πράγματα: το παπούτσι (σκαρπίνι) και μεταφορικά το ανίκανο (για μάθηση) άτομο, ο σκράπας από το scaroa. Για το μονοσύλλαβο σκραπ πρβλ. το ντιπ κ.α.