γουαρνίδος (ο)

1. τόπος οχυρός
2. φόρεμα διακοσμημένο, στολισμένο. Σε προικοσύμφωνο του 1805: “Τσουμπές καναρινί γουαρνίδος” (Ιστορικό Αρχείο της Λευκάδας).

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Γουαρνίδος -α -ο /ἀρχ./ (Ἰ. guarnire) = ὀχυρωμένος, ἐνισχυμένος, κεκοσμημένος, πεποικιλμένος.

Tα Λευκαδίτικα – Χριστόφορος Λάζαρης