αναπιέντιστο
Βλ. και πγιεντάω.
Το (τα) πήρε στ΄ αναπιέντοστο, δεν έδωκε σημασία. Ή αυτό το παιδί δεν πιεντάει (τον πατέρα του σ΄ ο,τι του λέει), δεν υπολογίζει. Συνηθισμένες εκφράσεις στο χωριό!
Ο πρώτος τύπος έχει το στερητικό -ανα-, πριν το αρχικό σύμφωνο της λέξης, που είναι η ιταλική pieta, λατινική pietas, atis είναι η ευσέβεια), με τη σημασία εδώ του σεβασμού, του υπολογισμού.
Ο δεύτερος τύπος (πιεντάω) σε μορφή ρήματος, χωρίς το -ανα-, σημαίνει βέβαια υπολογίζω, λαβαίνω υπ όψιν μου, σέβομαι.
Ιδιωματικός τύπος στο χωριό, το τύπος του ουδέτερου, ανεπίεντσο. Το -γ- που ακούγεται είναι το -ι- της λέξης και δεν χρειάζεται ν΄ αποδοθεί γραπτώς.