σοδειά
Γνωστότατη λέξη από αυτές που επιλέγουμε και ετυμολογούμε, γιατί κι εμείς τις χρησιμοποιούμε πολύ.
Είναι η μεσαιωνική εισοδειά-εισοδεία-εισοδεύω. Το -ει- αποσιωπήθηκε, λένε οι γλωσσολόγοι, γιατί νομίσθηκε άρθρο.
Αξιοπρόσεκτη η παρατήρηση του Σκαρλάτου-Βυζαντίου, “Εισοδιά, ο τουρκικός Ζαχιρές, προφέρεται κοινώς Σοδιά…”. “Και το ρήμα εισοδιάζω” – συνεχίζει- “που σημαίνει μαζεύω τους καρπούς και άλλα αγαθά και παραπέμπει στη Γραφή” (παραλειπ. Β΄34, 14).”και το αργύριον τοθ εισοδιασθέν εις οίκον Κυρίου..” ( το χρηματικό ποσό, που μαζεύτηκε για το ναό του Κυρίου).