περιπλοκάδι
“καὶ τὸ περιπλοκάδι, ποῦ πάντα κρύβεται δειλὸ καί τ΄ ἄπλερο κορμί του ἀλλοῦ στυλώνει τὸ φτωχό …” (σελ. 152, Αθ. Διάκος, ΑΣΜΑ ΠΡΩΤΟ)
Χαριέστατον φυτόν, διά τῶν λεπτοτάτων αυτοῦ νεύρων περιπλεκόμενον εἰς τὰ στελέχη τῶν παρ΄ αὐτώ φυομένων θάμνων. Εὑρίσκεται πάντοτε κεκρυμμένον ἐν ταῖς αἱμασιαῖς.
Βλ. και περποκλάδι