άντρακλας (ο)

1. ο μεγαλόσωμος άντρας
2. ολίσθηση, γλίστρημα: “Επήρε έναν άντρακλα και διάβηκε με μιας στην αυλή”.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Ἄντρακλας:  /ὁ/ (ἀνήρ) = ἀνὴρ μεγαλόσωμος, ἀντρούκλας. (Ἰ. traccolo) = φορὰ κατακρημνίσεως, ὀλισθήσεως κ.τ.τ. «ἐπῆρ’ ἕναν ἄντρακλα κι’ βρέθκε κάτ’ ἀπ’ τ’ σκάλα».