ξινή μυζήθρα (παιχνίδι)

παιδικό παιχνιδι που μοιάζει με το πανελλήνιο “το λουρί της μάνας”. Παιζόταν και σε πολλά χωριά και στη Χώρα.

Συμμετέχουν αρκετά παιδιά. Το μεγαλύτερο πιαδί “βάζει κούκο” , δηλ. τα φυλάει. Κάθεται κάτω, έχοντας όμως το δικαίωμα να διαλέξει ένα άλλο παιδί, τη μάνα, που κάθεται σε μια απόσταση απο τον “κούκο”. Συγχρόνως οι παίχτες βγάζουν όλοι τα λουριά τους και τα συνδέουν μεταξύ τους, κάνοντας έτσι ένα μεγάλο λουρί, που τη μια του άκρη πιάνει η μάνα και την άλλη το παιδί που είναι κάτω.

Τώρα επάνω στην πλάτη του παιδιού που έβαλε κούκο, ρίχνουν τα άλλα παιδιά τα σακάκια τους, πλην της μάνς, που το κρατάει στο χέρι της. Γύρω από το παιδί που είναι κάτω με τα σακάκια, χαράζουν έναν κύκλο. Τα γύρω παιδιά προσπαθούν να πάρουν τα σακάκια από την πλάτη του κούκου, χωρίς όμως να πατήσουν τη γραμμή που έκαμαν γύρω του κυκλικά ή να μπουν στον κύκλο.

Συγχρόνως όμως η μάνα του χτυπάει με το σακάκι που κρατά στα χέρια της για να τους απομακρύνει. Κι όποιον χτυπάει, θα κάτσει εκείνος στη θέση του παιδιού-κούκου., παίρνοντας ως συνεργάτη του άλλο παιδί-μάνα.

Όταν τύχει κι απολύσει κάποιος τα κουριά, από απροσεξία, τρέχουν ο ιάλλοι και παίρνουν τα ρουχα τους, αν δεν τα έχουν πάρει, αλλιώς χτυπούν τη μάνα και το παιδί που είναι κάτω, έως ότου καταφέρουν και πιάσουν πάλι τα λουριά οι δυο τους.

Από τη σειρά βιβλίων «Λαογραφικά της Λευκάδας» του Πανταζή Κοντομίχη