νυφοκούλουρο (το)

το κουλούρι του γάμου, στολισμένο με καρύδια, αμύγδαλα, ζαχαρωτά και άλλα στολίδια. Το ζύμωναν ξεχωριστά και το φκιαχναν πιο μεγάλο και σε πολλά χωριά το ΄ριχναν μέσα στο φούρνο σε τεψί. Την ημέρα του γάμου το ΄βαναν σε διπλωμένο στρώμα και πήγαινε στο σπίτι του γαμπρού μαζί με τα προικιά. Σε άλλα χωριά το ΄βαναν σε μια κοφοπούλα, το σκέπαζαν με κόκκινο μαντήλι και το μετέφερε στο κεφάλι της μια κοπέλα, που ζούσαν και οι δυο γονείς της, κατά τη νυφική πομπή, που ακολουθούσε πίσω ακριβώς από τη νύφη. Το κουλούρι το ΄κοβαν τη Δευτέρα το απόγευμα στο σπίτι του γαμπρού που έστρωναν και στόλιζαν το νυφικό κρεβάτι. Το ΄κοβαν σε φέτες και το μοίραζαν σε όλους τους συμπεθέρους, για το καλό, για την προκοπή της νύφης και του γαμπρού αλλά και των ανύπαντρων νέων. Το ΄λεγαν και πρωτόπλαστο. Το έτρωγαν κι έλαγν φωναχτά: “καλοφούρτουνα να ΄ναι”.

Από τη σειρά βιβλίων «Λαογραφικά της Λευκάδας» του Πανταζή Κοντομίχη