λουμίνι (το)

φωτιστικό σύνεργο από λάτα με φιτίλι στην κορυφή  που φέγγει με πετρέλαιο. Το κρεμούν στο λυχνοστάτη, όπου και το λυχνάρι. (Το νοικοκυριό του χωριάτικου σπιτιού στη Λευκάδα , σελ 67).

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Λ(ου)μίνι /τὸ/ (Ἰ. lumino) = λύχνος ἐλαίου ἐκ λευκοσιδήρου σχήματος κωνικοῦ μὲ τὴν θρυαλλίδα εἰς τὴν κορυφήν.

Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης

Λουμίνι = εἶδος λύχνου πού καίει ἀντί λάδι, πετρέλαιο.