αχολογιέμαι και ἀχολογιῶμαι

φωνάζω αχ, από μεγάλη στενοχώρια, έχω φόβο και αγωνία.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Ἀχολογιῶμαι («ἄχ»-λέγω, λογίζομαι) = ἀγωνιῶ, ἀδημονῶ, φοβοῦμαι κακόν τι, ἐπαναλαμβάνω ἐναγωνίως «ἄχ… ἄχ…».