αντ΄ράβδι και ἀντιράβι (το)

αντιράβδι, σύνεργο για το στούμπισμα (εκκοκισμό) του καλαμποκιού και μερικών οσπρίων, όπως τα κουκιά, τα ρεβίθια το αγριοκόκκι και η φακή.
Το αντράβδι αποτελείται από δυο ραβδιά που συνδέονται μεταξύ τους στην μια άκρη με σκοινί ή σύρμα. Ο γεωργός καθισμένος κρατεί το μεγαλύτερο ραβδί και με το άλλο που ανεμίζει ελεύθερα στον αέρα, χτυπάει το καλαμπόκι ρυθμικά και σιγά-σιγά βγάζει τους σπόρους από το ροκοκότσανό τους.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Ἀντ(ι)ράβι:  /τὸ/ (ἀντὶ-ῥάβδος) = ἀντιρράβδι, ἐργαλεῖον ἐκκοκισμοῦ τοῦ ἀραβοσίτου. (σύγκειται ἐκ δύο ραβδίων προσδεδεμένων ἐλευθέρως πρὸς ἄλληλα κατὰ τὸ ἓν ἄκρον. Ἐκ τῶν ραβδίων τούτων τὸ μακρότερον κρατῶν ἀπὸ τοῦ ἐλευθέρου ἄκρου ἀνακινεῖ ρυθμικῶς ὁ γεωργός, τὸ δὲ βραχύτερον διαγράφον κύκλον εἰς τὸν ἀέραν καταφέρεται δι’ ὅλου τοῦ μήκους του ἐπὶ τῶν κατακειμένων βοτρύων τοῦ ἀραβοσίτου καὶ ἀποσπᾷ τοὺς κόκκους).