ζαβός -ή – ό

ο στραβός, ο σκολιός, ο δύσκολος, ο μη συνεννοήσιμος.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Ζαβὸς -ὴ -ὸ (σαβός, ζαμενής;) = στρεβλός, σκολιός, δύστροπος.

Tα Λευκαδίτικα – Χριστόφορος Λάζαρης

Ζαβὸς § κυρτός, στρεβλός. Π. ξύλο ζαβό. Μ. Δόλιος, δύςτροπος ἄνθρωπος. ΚΝ. Ἐκ τούτου Ζαβουριὰ καλεῖται ἰδίως ὑπὸ τῶν παίδων δόλιός τις καὶ ἀπατηλὸς τρόπος τοῦ νὰ κερδίσουν εἰς τὰ παιγνίδια.

Σημ. Ὁ Βυζ. παραλείπει τὰς σημασίας ταύτας. Ἡ λ. ἴσως παράγεται ἐκ τοῦ λαιὸς (= ἀδέξιος) τροπῇ τοῦ λ εἰς ζ (Σύλλ. 29) Ζαιός, ἀφαιρέσει τοῦ ι (Σύλλ. 8) Ζαός, καὶ ἐπενθέσει τοῦ διγαμματοφθόγγου β (Σύλλ. 2) Ζαβὸς κατὰ τὸ λατινικὸν Laevus (= λαιός).