ξίν λίθου
Για το πρώτο επικρατεί αβεβαιότητα.
Πάντως η παροιμιακή έκφραση λίθος επί λίθου εις έκφρασιν πλήρους καταστροφής (Δημητράκος) έχει ληφθεί από την απάντηση του Ιησού προς τους μαθητές του, που εθαύμαζαν το με εκλεκτούς λίθους κτιριακό συγκρότημα του Ναού της Ιερουσαλήμ. Ταύτα α θεωρείτε, ελεύσονται ημέραι εν αις ουκ αφεθήσεται λίθος επί λίθου (με δοτική εδώ) ος ου καταλυθήσεται (Λουκάς, κα, 6).
Η παροιμιακή φράση λέγεται επί ολοσχερούς καταστροφής, που έγινε ή πρόκειται να γίνει (Κολιτσάρας β/232 Παροιμιών του)
Και κατάρα: πήγε ξίν λίθου (όπως τον καταράστηκε). Στο χωριό (Καρυά), λέγεται αυτή η φράση.