ξεκορούπωτος (ο)

χωρίς σκούφο, χωρίς καπέλο.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Ξεκ(ου)ρούπωτος -η -ο (ἐκ-κόρρη, κορύπτω) = ἀκάλυπτος τὴν κεφαλήν, ξεσκούφωτος.

Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης

Ξεκορρούποτος = ξεσκούφωτος.