τροχάλι (το) και τρόχαλος

1. μικρές πέτρες, χαλίκια του γιαλού, πολλά μαζί κι ατελείωτα συμμαζεμένα.
   Άγγ. Σικελιανός, Αλαφρ. 937: “Κι ως γλίστραγε, των χαλικών / τον τρόχαλο ξεσέρνοντας …”
2. όχθος, απότομο κόψιμο του εδάφους
3. “τρόχαλος εκ των λίθων γύρος του άλωνος” (Γ.Χ.Μαραγκός)

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Τροχάλ(ι) /τὸ/ (τραχαλὸς_ = μικρὰ ἐπιφανειακὴ πέτρα, (τράχηλος) = ὄχθος, ἀπότομος τομὴ τοῦ ἐδάφους.