συμπλιάζω
συνορεύω με κάποιον. Το ρήμα, παλαιό, συναντάται και σε συμβόλαια.
Σε προικοσ. του 1728, (Vadimoniali del 7 Aprile 1728, Νο 74 -Ιστορικό Αρχείο Λευκάδας) βλέπομε: “… ακόμα χωράφι ηντζήρκα τεταρτίων δέκα, έχει και μια ελιά μέσα, συμπλιάζει ο κυρ Ζαφείρης Μαρίνος περ πουνέντε και περ λεβάντε ο αυτός”.