σβώλος -ί καί σβόλος

σβώλος, βώλος. φράσεις: “το τυρί έγινε σβωλιά-σβωλιά” – “το χωράφι θέλει κι άλλο όργωμα, είναι σβωλιά-σβωλιά” – “ένα σβωλί αλάτι να ρίξεις, κι ένα σβωλί πιπέρι”.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Σβῶλος καί Σβόλος -ὶ /ὁ/ (βῶλος) = τεμάχιον εὐθρύπτου πράγματος: «ἕνα σβῶλο χῶμα».

Σβωλὶ /τὸ/ (βῶλος) = μικρὸν τεμάχιον εὐθρύπτου πράγματος: «ἕνα σβωλὶ ζάχαρη».

Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης

Σβῶλος, § ἰδ. βῶλος.