σβεντίνα (η)

λιοκόκκι, όπως βγαίνει σε φύλλα από τα τσόλια

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Σβεντίνα /ἡ/ (σβετίνjα, Ἰ. svestire) = στερεοποιημένον φύλλον πολτοῦ ἐλαιοκάρπου μετὰ τὴν ἔκθλιψιν (ὅπως ἀποσπᾶται ἀπὸ τὰ «τσόλια»).

Tα Λευκαδίτικα – Χριστόφορος Λάζαρης