σοραμένο (το)

ανόητος, πονηρός, ύπουλος.
“Τέτοιο σοραμένο που είναι …” – “Κακό σοραμένο αυτή η γυναίκα”

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Σοράμενος -η -ο (σαίρω) = εὐήθης, ἠλίθιος, βλάξ. και σωράμενος -η -ο

Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης