σέκος -α -ο

1. ο στεγνός, ο άβρεχος
2. ο ακίνητος, ο πεθαμένος. “Έπεσε απ΄ την ελιά κι έμεινε σέκος”

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Σέκος -α -ο (Ἰ. secco) = ἄνυδρος, ξηρός, στεγνός, στερεός, ἀκίνητος, νεκρός.

Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης

λέγεται και το ξερό τυρί

Κάλαμος -Ρέα Μανωλάτου