ροδάνι (το)

1. υφάδι του αργαλειού, γενικά κλωστή.
2. ασταμάτητη πολυλογία, λογοδιάρροια. Φράση: “η γλώσσα του πάει ροδάνι”.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Ροδάνη -ι /τὸ/ (ῥοδανὸς) = νῆμα, κλωστή, ὑφάδι, ὁμιλία ἀδιάκοπος, «πάει ἡ γλῶσσα τ’ ροδάνι».

Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης