πόντζος (ο)

ο εξώστης του σπιτιού, λιακωτό, είδος βεράντας.
Μερικοί πόντζοι είναι στεγασμένοι.
Ο πόντζος είναι από παλιά μέρος και του λευκαδίτικου σπιτιού. Σε αίτηση χωρικού στη Διοίκηση του νησιού για άδεια οικοδομής, στα 1850, βρίσκομε: “Πόντζος δε γίνεται”.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Πόντζος /ὁ/ (Ἰ. poggio-iolo) = λιακωτό, κρεββάτα, κεκαλυμμένος ἐξώστης.

Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης

πόντζος (ὁ): ἴδε μπόντζο.

Λεξικό Ιδιωματικών Όρων — Χαρά Παπαδάτου

Πόντζος = ὁ ξύλινος ἐξώστης, (τό μπαλκόνι).