πλάντρα (η)

1. η πέτρινη βάση του τρόκολου (=πιεστήριο τσίπουρων). Η πλάντρα έχει δύο κάθετα δοκάρια ανάμεσα στα οποία κινείται το πιεστήριο.
2. πλάντρα έχομε και στη μηχανή του παλιού λιοτριβειού. Εδώ μάλιστα έχομε 2 πλάντρες, άνω και κάτω (Τα γεωργικά της Λευκάδας, σελ. 163).
3. πλάντρα του ανεμόμυλου = χοντρή καρίνα ,πάνω στην οποία ακουμπούσε η άκρη του βελονιού (ο.π. σελ 87).
4. πλάντρα είχε και ο νερόμυλος.

(Αγροτικές βιοτεχνικές εργασίες, Επετ. ΕΛΜ, τόμος Ε¨/1982).

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Πλάντρα /ἡ/ (Ἰ. palandra) = ἡ λαξευτὴ μονολιθικὴ βάσις τοῦ ἐγχωρίου ἐλαιοστεμφυλοπιεστηρίου (τρόκκολο) μὲ δύο πλευρικοὺς ὀρθίους δοκοὺς (ὁδηγοὺς) μεταξὺ τῶν ὁποίων καθελκύεται κατακορύφως διὰ κοχλίου τὸ πιεστήριον.

Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης