πλακουτσός -ή -ό

αντικείμενο ελαττωματικό, χαλασμένο, αταίριαστο.
Π.χ. “αυτός ο τενεκές είναι πλακουτσός, πατημένος, δεν κάνει”. “Τα παπούτσια μου είναι πλακουτσά”, δηλ. τα ΄χω πατημένα πίσω στα φαγωμένα τακούνια τους κ.λπ.
Γενικά κάθε πράγμα που δεν ταιριάζει με τ΄ άλλα τα ίσα, τα κανονικά και είναι άχαρο, ακατάλληλο.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Πλακ(ου)τσὸς -ὴ -ὸ (πλὰξ-κοτὶς) = ἐπίπεδος, ἀμβλύς, χωρὶς αἰχμήν.

Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης