πατήκι (το)

1. το κάτω μέρος – ο γύρος – των δύο σκελών στο γυναικείο συντρόφι (=βρακί).
   Στο πατήκι ράβανε κατάλευκο καναλωτό καμούφφο, μια πλατιά δηλ. δαντέλα. Έχομε όμως και ακαμούφφωτα πατήκια. Στο πατήκι του βρακιού έκαναν συχνά και κεντήματα. Σε προικοσύμφ. 1750 (χωριό Πλατύστομα, Νο 176 – Ιστορικό Αρχείο Λευκάδας) διαβάζομε: “Ένα βρακί γυναικείο κεντημένο στο πατήκι μονάχα”
2. χαλασμένο παπούτσι πατημένο στη φτέρνα
3. τα ίχνη πατήματος.
   φράσεις: “τον επήρε στα πατήκια” ή “του μπήκε στα πατήκια”, δηλ. τον κυνηγά.