νερόμυλος
Νερόμυλος, § ὁ διὰ τοῦ ὕδατος κινούμενος μύλος.
Σημ. Τὰ συστατικὰ αὐτοῦ εἶνε: 1) ἀδράχτι, ἐφ᾿ οὗ στηρίζεται ἡ φτερωτή· 2) ἀλευρωθήκη), τὸ μέρος, ἔνθα συνάζεται τὸ ἄλευρον, 3) βελόνι ἢ κεντρί, τὸ σημεῖον, ἐφ᾿ οὗ ἐρείδεται ἡ φτερωτή· 4) βραχιόλια, σίδηρα στρογγύλα, δι᾿ ὧν συσφίγγεται ἡ φτερωτὴ καὶ ὁ τράλος· 5) καρίκι, τὸ ἐργαλεῖον, ὅπερ κινούμενον ἀνατινάσσει τὸν σῖτον καὶ τὸν ρίπτει εἰς τὸν μύλον· 6) κεντρί, ἰδ. βελόνι· 7) κλειδί, ξύλον, δι᾿ οὗ τηρεῖται στερεὰ ἡ φτερωτή· 8) κοφινάδα, τὸ μέρος, ἔνθα τίθεται ὁ σῖτος καὶ ὅθεν πίπτει ἐπὶ τῶν λιθαρίων τοῦ μύλου· 9) μοχλὸς ἢ τράλος, ἐφ᾿ οὗ στρέφουσι τὸ ἄνω μυλολίθαρων· 10) παλαμίδαις, σφαῆναι, δι᾿ ὧν συσφίγγεται ἡ φτερωτή· 11) πλάντρα, ἡ βάσις ὅλου τοῦ μύλου· 12) πινακίδα, ξύλινον πινάκιον, δι᾿ οὗ συνάζεται τὸ ἄλευρον· 13) πόντιλα (τά), περίφραγμα ξύλινον, ὅπερ βαςᾷ τὸν σῖτον εἰς τὸν μύλον· 14) σκάφη, τὸ μέρος, ἔνθα συγκεντροῦται τὸ ὕδωρ· 15) σπάθη, ξύλον, ἐφ᾿ οὗ στηρίζεται ὁ σταυρός· 16) σταυρός, ἐργαλεῖον, δι᾿ οὗ ἀνασηκώνεται ὁ μύλος, ἵνα καθιστᾷ λεπτότερον τὸ ἄλευρον· 18) τράλος, ἰδ. μοχλός· 18) φτερωτή, τὸ μέρος, ἔνθα πίπτον τὸ ὕδωρ δίδει τὴν ὤθησιν καὶ κινεῖ τὸν μύλον· 19) χελιδόνα, σιδηροῦν ἐργαλεῖον συνεχόμενον μετὰ τοῦ ἄνω λιθαρίου καὶ ἔχον τὸ σχῆμα τῆς οὐρᾶς τοῦ ὁμωνύμου πτηνοῦ.