λώβα (η)

βαριά επιδημική αρρώστια, η λέπρα.
μεταφορικά: ανυποληψία, η ρυπαρότητα.
Λώβα αποκαλούν και την αχαΐρευτη, ανοικοκύρευτη, τεμπέλα γυναίκα. φράση: “Θα λωβιάσουμε εδώ μέσα από τη βρώμα”.
Βαλαωρ. Αθ. Διάκος, άσμα Δ΄: “ανάθρεμμα της ευλογιάς, της λώβας στερνοπαίδι”.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Λώβα /ἡ/ (λώβη) = ἀσθένεια, λέπρα, ἀτιμία, ρυπαρότης.

Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης

Λώβα = ἀσθένεια