λέ(γ)ω (λέγω)

1. το κοινό και πανάρχαιο ρήμα “λέω” έχει στο νησί ιδιωματικούς μερικούς τύπους. Γι΄ αυτό και το συμπεριλαμβάνουμε. Π.χ. ο παρατατικός αντί έλεγα γίνεται ήλεγα και ήλεα.
   Άγγελος Σικελιανός, Αλαφροϊσκιωτος, ΙΙ: “Την κρύα κορφήν ανέβηκα / με μπόρες και με χιόνι / πόλεα τα κρύα μου νεφρά / πως ο ουρανός τα ζώνει”
2. στο ζύγιασμα: φράση: “δεν το λέει”, δηλ είναι ελλιπές.
3. αγανάκτηση: “Λέει το λες, κάνε …”