κουμπούρας
Αυτός που δεν παίρνει τα γράμματα. Από την κουμπούρα, φυσικά, η οποία (λέξη δηλ), όπως υποστηρίζει ο Μπαμπινιώτης – είναι τουρκικό δάνειο – kubur) από την ελληνική, κουμπί και κατάληξη -ούρα, που οφείλεται λέει “στο γεγονός ότι τοποθετούσαν το πιστόλι σε κουμπωτό περιστήθιο”. Τώρα τι σχέση έχουν αυτά με την προσωνυμία “κουμπούρας” του τότε δασκάλου Δουβίτσα ή “κυριελέησου” θα σας γελάσω.
Σημ Λεξικού της Λευκαδίτικης Διαλέκτου. από το τουρκικό kubur ο Λάζαρης δίνει το λήμμα: κουμποῦρι