κιο ή κειο

=εκειό. Ενώ αφού. Δεν εκφέρεται ποτέ μόνο του.
φράσεις: “Κιο δε σε προσβάλαμε …” – “κιο δε μας είπες τίποτα” – “κιο δεν ήρθες …” “Κιο δε φταις εσύ …” κ.α.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Κιὸ («ἐκειό», Ἰ. cio) = ἀφοῦ, μάλιστα, εἰς ἐπίμετρον.

Τα Λευκαδίτικα – Χριστόφορος Λάζαρης   

(Ακιό). Ιδιωματικό “μόρφημα” ευρύτατα χρησιμοποιούμενο στο χωριό όμως. “Κιο δεν είπαμε και τίποτα!” ή “ακειό, μωρή, δεν …”.

Καρσάνικα Γλωσσικά Ιδιώματα – Δημ. Κατωπόδης