Ψάχνετε κάτι;

Γράψτε την λέξη που ακούσατε ή διαβάσατε και δείτε τι ακριβώς σημαίνει στο Λευκαδίτικο ιδίωμα!

κασσέλα (η)

έπιπλο πολύ συνηθισμένο και καθιερωμένο σε κάθε λευκαδίτικο σπίτι.
Είναι ένα κασόνι (σεντούκι) επίμηκες και βαθύ και κατά κανόνα πολύ περιποιημένο, με σκαλισμένη περίτεχνα την πρόσοψή του.
Μέσα φύλαγαν ασπρόρουχα, σεντόνια, πουκάμισα, μεσάλια, πετσέτες κ.α. Ήταν διαφόρων ποιοτήτων και μεγεθών. Στηρίζονταν σε 4 πόδια-πέλματα σκαλισμένα σε απομίμηση ποδιών λιονταριού. Κάθε κασσέλα είχε και το ξεχωριστό της χώρισμα, σχηματίζοντας ένα σεντουκάκι – μέσα στο σεντούκι- και σ΄ αυτό φύλαγαν οι γυναίκες μύγδαλα, καρύδια, ρόδια, παξιμάδια, καθώς και το κομπόδεμα της νοικοκυράς.
Τις κασσέλες τις σκέπαζαν με υφαντό ρούχο, το λεγόμενο κασσελοσκούτι.
Η κασσέλα ήταν από τα πιο παλιά έπιπλα στο νησί και το συναντάμε πολύ συχνά σε προικοσύμφωνα. π.χ. 1706: “Κασσέλα αλπεδένια” (από ξύλο αλπέδο), 1748: “κασσέλα κάρινη“, 1798: “κασσέλα κυπαρισσένια πρώτη και δεύτερη”, 1851: “κασσέλα σκαλιστή καινούργια”.
Οι παλιοί Λευκαδίτες έλεγαν: “Από μπρανέλλο φύλαε τη γυναίκα σου κι από χωριάτη την κασσέλα σου”. Προφανώς από το ζακυνθινό όμοιό του: “Από Ζακυνθινό φύλαε τη γυναίκα σου κι από Κεφαλλονίτη την κασσέλα σου”.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης


Κασσέλα /ἡ/ (Ἰ. cassella) = οἰκιακὸν κιβώτιον ἱματισμοῦ.

Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.