καρούπα

1)οίδημα, μπομπόνι της κεφαλής, ένεκα τραύματος, καρούμπαλο.
2) σπασμένο αγγείο πήλινο ή πορσελάνινο. φρ.: “έκαμε τον μπότη καρούπα” – “έπεσε κι έκαμε το κεφάλι του καρούπα”

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

---

Καρούπα /ἡ/ (Ἰ. carruba, Τ. καρὶπ) = τραυματικὸν οἴδημα κεφαλῆς, καρούμπαλο, (κορύπτω, Λ. corruptus) = τεθραυσμένον ἀγγεῖον, σπασμένο τσουκάλι. «τὤκαμε τὸ κεφάλ’ καροῦπα», «ἔκαμε τὸ ρομπόλι καροῦπα».

Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης