γονὸς
«Σά στό κυβέρτι η μέλισσαις πρίν ο γονός κινήση» (σελ. 182, ἈΘ. Διάκος, ΑΣΜΑ ΠΕΜΠΤΟΝ)
Ἡ νέα γενεὰ τῶν μελισσῶν, ἡ κατὰ τὸ ἔαρ ἀπολείπουσα τὸν γενέθλιον οἶκον καὶ μεταναστεύουσα ἀλλαχόσε. Ὅστις παρετήρησεν ἐκ τοῦ πλησίον τὰ πολύτιμα ταῦτα ἒντομα δὲν παρέλειψε βεβαίως νὰ σημειώσῃ τὸν ἀπερίγραπτον βόμβον, ὅστις ἐπικρατεῖ ἐντός τῆς κυψέλης ὀλίγην ὥραν πρίν ἤ ἐξέλθῃ ὁ γονός. Ἤθελεν εἲπῃ τις, ὅτι αἱ μητέρες καὶ οἱ πατέρες θρηνοῦσι συνάμα καὶ χαίρουσιν ἐπί τῇ ἐξόδῳ τῶν τέκνων.
Ὁ γονὸς ἐξερχόμενος πρώτην φορὰν εἰς τὸ φῶς τῆς ἡμέρας, πλανᾶται πρὸς ὀλίγον ἔνθεν κἀκεῖθεν καὶ προσκολλᾶται μετὰ ταῦτα ἐπί τινος ἀποτόμου πέτρας, ἤ κάθηται ἐπὶ κλαδίσκου τινὸς δένδρου. Ἄν δὲ ἀμελήσῃ τις νὰ τὸν παραλάβῃ καὶ τοποθετήσῃ ἐντὸς κυψέλης, ἀπέρχεται προπορευομένης τῆς Ἀνάσσης. Τὴν ἀποχώρησιν ταύτην ὡς καὶ τὴν πρώτην ἔξοδον τοῦ γονοῦ ἐκ τῆς κυψέλης, ἤκουσα νὰ χαρακτηρίζωσιν οἱ ἡμέτεροι χωρικοὶ, διἂ τῶν λέξεων: Ἐκίνησεν ὁ λαός. Καὶ μὰ τὴν ἀλήθειαν δὲν ἐδυνήθην νὰ μὴ ἐνθυμηθῶ τὴν διαβόητον ὁμηρικὴν παρομοίωσιν, ἔνθα τὸ «ἔθνεα πολλὰ μελισσάων» ἀντιστοιχεῖ πληρέστατα πρὸς τὸ λαός.