φρουστάρω

διαπομπεύω κάποιον που τιμωρήθηκε για ανήθικες ή παράνομες πράξεις.
Αυτός που υφίστατο τη διαπόμπευση ήταν υποχρεωμένος να καθίσει σ΄ ένα γάιδαρο ανάποδα και να βαστάει την ουρά του. Έτσι τον περιφέρανε στην αγορά της Χώρας και τον γιουχάιζαν.
Η τέτοια διαπόμπευση είναι από Βυζαντινή επίδραση. Γινόταν και σε μερικά από τα άλλα Επτάνησα.
Στη Ζάκυνθο π.χ. (Ντ. Κονόμου: “Ζακυνθινό Λεξιλόγιο”, Αθήνα, 1960).
Στη Λευκάδα πολύ σπάνια, μας προκύπτει από κάποια μακρινή παραδοσιακή απήχηση. Γραπτό στοιχείο δεν έχομε.
Έμεινε πάντως η φράση: “Έπαθε μεγάλο φρούστο”, δηλ. τον διαπόπεμψαν, τον γιουχάισαν, τον γελοιοποίησαν.