φόγιο (το)

δυσμενής κατάσταση, πάθημα, ατύχημα, έκτακτο περιστατικό.
“Αυτό είναι μεγάλο φόγιο, που μας ηύρε” – “Ω, φόγιο!”.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Φόγιο /τὸ/ (Ἰ. fuoco; fuggire) = καταδίωξις, καταπόνησις, ταλαιπωρία, λαχτάρα.

Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης

Φόγιο = κάτι πού δέν ξανάγινε ποτέ, θά πάει φογιό! Θά εἶναι κάτι τό πρωτοφανές πού δέν ξανάγινε ποτέ, κάτι τό τελείως ἀπίστευτο.