φλεμαντζιόνα -ες
πρήξιμο του σώματος, φλεγμονή.
Θεραπευόταν από τους λαϊκογιατρούς με βότανα κ.ά.: ” Η αλόη είναι βοτάνι κινητικόν, δύναμιν έχει να ζεστάνει και να ξηράνει. Κολλά και ωφελεί τες πληγές και τες φλεματζιόνες, ήγουν κάποια πρίσματα οπού γίνονται εις την σάρκαν και ιατρεύει τες πληγές …” ( Η λαϊκή ιατρική στη Λευκάδα, σελ. 124/18).