φλάτο (το)

ασθένεια της κοιλιάς, φούσκωμα. Θεραπευόταν με διάφορα ρεμέντια.
Συνταγή, από το χργφ. κώδικα του Ν. Παπαδάτου από το χωριό Μανάσι: “Δια το φλάτο, βράσε βρωμοπήγανο και πικροδάφνη και μέντα. Να τα βράσεις με κερότριψες με μοσχολίβανο αυτά. Βάνε στη μύτην και λαβαίνει θεραπειά”.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Φλάτο /τὸ/ (Ἰ. flato) = πνεῦμα, ἀεροφαγία, δυσφορία κατὰ τὸν οἰσοφάγον.

Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης