διπλολίθι (το)

ξερότοιχος διπλός, χωρίς λάντζα ή τσιμέντο.
Βαλαωριτης, Φωτεινός, Β΄: “πλατύς καθάριος οβορός ζωσμένος διπλολίθι”.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Δ(ι)πλολίθι /τὸ/ (διπλοῦς-λίθος) = ξηρότοιχος διπλοῦς ὡς ἡ τοιχοποιΐα τῶν οἰκοδομῶν (ἄνευ συνδετικῆς ὕλης).

Tα Λευκαδίτικα – Χριστόφορος Λάζαρης

διπλολίθι (τό): ξερότοιχος διπλός, χωρίς συνδετική ὕλη.

Λεξικό Ιδιωματικών Οικοδομικών Όρων – Χαρά Παπαδάτου

βλ. και διπλολιθιά