αρατίς (επίρρ.)

λέγεται σε περιπτώσεις ξαφνικών γεγονότων, καταστάσεων, συμβάντων.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Ἀρατὶς:  /ἐπίρ./ (ἀόρατος, Τ. ἀρά, Άλ. ἀρρατίσεμ) = μόλις, ἐν ἀκαρεί, αἰφνιδίως: «ἀρατὶς καὶ τὤκρινα ἐγίνκε σαραντάκαπνος».