ακαμάτης -τρα
ο φυγόπονος, ο τεμπέλης
παροιμίες: “Της ακαμάτρας το παιδί / ζόρκο μόρκο περβατεί” – “Με το νου πλουταίνει η κόρη, με τον ύπνο η ακαμάτρα” – “ακαμάτης νέος, γέρος διακουνιάρης” – “η ακαμασία του σπιτιού ξεθεμελιώτρα” – “ο ακαμάτης κάθε μέρα τόχει γιορτή” – “της ακαμάτρας η κλωστή ή κοντή ή μακριά” – “της ακαμάτρας το βελόνι δέκα οργιές κλωστή μπαλώνει” – “Το Μάρτη βάλε αργάτες κι ας είναι κι ακαμάτρες”.
Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης
Ἀκαμάτης -τρα: (ἀ-κάμνω, κάματος) = ὀκνηρός, φυγόπονος, τεμπέλης .«τσ’ ἀκαμάτρας τὸ παιρὶ ζῶρκο μόρκο περβατεῖ».
Ακαμάτρα, η: (α στερ.+κάματος) = αυτή η οποία δεν καταβάλλει κόπο, δεν κοπιάζει, η τεμπέλα.Γλωσσάριο Ιωάννας. Κόκλα