αγλύκαντος (ο)

αυτός που δεν έχει γλύκα, που δεν δημιουργεί ευχάριστη ατμόσφαιρα (γλύκα) στο περιβάλλον του, αυτός που δεν απήλαυσε την γλύκα της ζωής.
Η λέξη όμως λέγεται κυρίως χαϊδευτική ή και ως κατάρα στα μικρά παιδιά. “μωρέ αγλύκαντο”.

“φαρμάκι αγλύκαντο μες το λαιμό μου…”
Αρ. Βαλαωρίτης – Αστραπόγιαννος, Στ. 23

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Ἀγλύκαντος -η -ο:  (ἀ-γλυκαίνω) = ὁ μὴ γλυκαίνων τὸ περιβάλλον του, ὁ ὑπαίτιος πικριῶν, ὁ μὴ γευθεὶς γλυκασμὸν εἰς τὴν ζωήν.