Γράψτε την λέξη που ακούσατε ή διαβάσατε και δείτε τι ακριβώς σημαίνει στο Λευκαδίτικο ιδίωμα!
Πρόκειται για τη λαδόπιτα που περιπαικτικά τη λένε έτσι (μεγανήσι), όταν φτιάχνεται για τις ανάγκες του γάμου. Σε αυτήν την περίπτωση, έχει οπωσδήποτε από πάνω, εκτός από το σουσάμι, το ολόκληρο αμύγδαλο σε κάθε φελί και ζάχαρη. Μπολίτσα στο χρόνο
ή βασιλόπιτα ή χουσμερή. Δεν είναι ένα απλό γλύκισμα. Πρόκειται για ένα παρασκεύασμα εθιμικό, εορταστικό, που ικανοποιεί ανάγκες θρησκευτικές, μεταφυσικές, πνευματικές, αφού γίνεται με τρόπο τελετουργικό. Την έφτιαχναν: την παραμονή της Πρωτοχρονιάς και τότε την έλεγαν Αϊβασιλόπιτα σε γάμους και βαφτίσια και την έλεγαν απλά πίτα ή λαδόπιτα σε κηδείες, . . . Περισσότερα
Στις κηδείες μετά τα συλλυπητήρια προσφέρουν πίτα-λαδόπιτα για τη συγχώρηση των αμαρτιών του νεκρού. Αυτή η πίτα λέγεται σχώριο. Είναι μια πατροπαράδοτη συγχωρητική προσφορά – απαραβίαστο έθιμο. Στην πόλη δεν ήταν γενικευμένο έθιμο. Εδώ, αντί πίτας πρόσφεραν μύγδαλα, καρύδια, λεπτοκάρια. Για νέους και νέες αντί άλλο σχώριο πρόσφεραν κουφέτα. Μαζί . . . Περισσότερα
Φελὶ /τὸ/ (φύλλον, Ἰ. offela) = ρομβοειδὲς τεμάχιον ἐγχωρίου πλακοῦντος (πίττας, βουτυροψώμου κ.τ.τ.). Τα Λευκαδίτικα – Χριστόφορος Λάζαρης Ένα φελί πίτα. Είναι το μεσαιωνικό οφέλλιον, από το λατινικό offella. Η καλύτερα κατά την ετυμολογία του Κοραή, (Άτακτα, Ι, 78): “Αντί του κομμάτιν, έλεγαν και λέγομεν ακόμη φελίν ή φελί . . . Περισσότερα
τοπικό γλύκισμα φούρνου πίττα από αλεύρι, λάδι και ζάχαρη βλ. λαδόπιτα