ξεκουμπίζω – ομαι

Λέμε ξεκουμπίσου, φύγε δηλαδή. Ρήμα αμετάβατο, Οι γλωσσολόγοι πιθανολογούν την προέλευσή του από το αρχαίο εκκομίζω, διώχνω, απομακρύνω (έχει σχέση και με κουμπί!). Γιατί όμως να μη σχετίζεται με το ακουμπίζω (ακουμπώ) και την πρόθεση εκ; Ο Μπαμπινιώτης έχει ρήμα ακουμπάω – ώ. Ο Δημητράκος “ξεκουμπίζω” Λοιπόν ακουμπώ κάπου και με ωθούν να απομακρυνθώ. με την πρόθεση εκ(ξε) φυσικά.