βεργολυγάω

λυγίζω, όπως η λεπτή βέργα. “Μια κόρη βεργολυγερή … ”

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Βεργολ(υ)γάω (Ἰ. verga, Ἀλ. dρέγα-λυγόω) = λυγίζω ὅπως ἡ λεπτὴ βέργα, κάμπτομαι ἐδῶ κι’ ἐκεῖ.