τσιτσιμπίρα (η)

δροσιστικό αφρώδες αναψυκτικό.
Παράγονταν από ντόπιους καφετζήδες με βασικά υλικά το νερό, το λεμόνι, τη ζάχαρη, το κρεμάρι και το τσίντζερι. Το  τσίντζερι είναι τριμμένη ρίζα του φυτού ζιγγίβερις, κοινώς πιπερόριζα, γι΄ αυτό και η τσιτσιμπίρα χαρακτηρίζεται ως “ζύθος ζιγγιβάρεως”.
Παρασκευάζονταν ως εξής: Έβαναν σε ένα βαρέλι ποσότητα νερού κι έριχναν μέσα σε ορισμένη αναλογία, που ήξεραν, τα υλικά που αναφέραμε. Π.χ. σε 25 κιλά νερό έβαναν 8 κιλά ζάχαρη. Κουνούσαν πολλή ώρα το βαρέλι και τ΄ άφηναν κατόπιν επί 24 ώρες έτσι, να γίνει η ζύμωση. Ύστερα από τον πειρό του βαρελιού γέμιζαν τα γυάλινα ή πήλινα μπουκάλια, βουλώνοντας τα με φελλό που τον κάλυπταν με κομμάτι υφάσματος που το ΄δεναν ολόγυρα με γερό σπάγκο. Έτσι εμφιαλωμένη την τσιτσιμπίρα την άφηναν στον ήλιο πάλι 24 ώρες, οπότε το αναψυκτικό ήταν έτοιμο για κατανάλωση.
Γνωστοί κατασκευαστές τσιτσιμπίρας προπολεμικά, στην πόλη της Λευκάδας ήταν οι: Γιάννης Βελέντζας, Κώστας Γαντζίας και Γιώργος Μπούμπουκας. ( οι πληροφορίες από τον Γιάννη Βελέντζα).

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Τσιτσιμπύρα /ἡ/ (ζιγγίβερις) = ἀφρῶδες ἐμφιαλωμένον ἀναψυκτικὸν ἐκ λεμονίου καὶ ζιγγιβέρεως.